woensdag 13 februari 2008

Daar is de lente, daar is de zon!

Hallo,

De lezing over de splitsing van België viel wel mee. Een Antwerpenaar kwam de geschiedenis, het heden en de toekomst van België uitleggen. Nuja de toekomst, daarover wist hij niet zo veel te zeggen. Hij gaf eigenlijk voornamelijk een samenvatting van de dingen die hij gelezen had in de krant. De meeste dingen wist ik dus al. Het was dus een beetje een desillusie toen ik binnenkwam in de zaal en hoorde dat de spreker een Belg was. Ik had gehoopt dat het een Nederlander zou zijn die onze situatie kwam uitleggen.
Op school leerden we over de evolutie van het Gifpark naar het Griftpark. Het Griftpark is een park met een rijke geschiedenis. Vroeger was het gebied een bedrijventerrein aan de rand van de stad. Aan de ene kant kon men huisvuil storten, aan de andere kant lag de Utrechtse gasfabriek. Hier werd gas uit steenkool gewonnen voor de straatverlichting. De gasfabriek zorgde voor veel stank en lawaai. De omwonenden wilden de fabriek weg en er een park van maken. Maar de vervuilde grond gooide roet in het eten. Men heeft dan een ingrijpend bodemsaneringsplan ontwikkeld waardoor de Utrechtse kinderen nu in het park kunnen spelen.

We kregen de opdracht om een project te maken over het Griftpark. Het was de bedoeling dat we "een spel" uitwerkten die de klassen konden spelen in het park en zo de geschiedenis van park te weten komen.
Ons groepje werkte het project "opa Lichtje" uit. We bedachten een personage, namelijk "opa Lichtje". Opa Lichtje is een oude lantaarnpaal die alles in het Griftpark heeft zien gebeuren. Er is echter één probleem. Opa Lichtje heeft een beetje alzheimer. De kinderen moeten hem dus naar verschillende plaatsen brengen in het park en hem helpen om dingen terug te herinneren.
De volgende dag mochten we ons project voorstellen aan de mensen van het Griftpark, onze lectoren en de rest van de klas. We reflecteerden over de verschillende projecten.

Die avond gingen we naar de "message-party" van de school. Iedereen kreeg een nummertje. De meisjes een roze nummer en de jongens een blauw nummer. Aan de muur hing een bord met de nummertjes en bij elk nummertje een nageltje. Onder het bord lagen blaadjes en balpennen. Je kon dus briefjes schrijven totdat je de pengreep niet meer onder controle had. Wie verkleed was kreeg een gratis drankje.

Dit weekend was het schitterend weer en hebben we genoten van de zon. Hihi ik begin al een kleurtje te krijgen ;-)
Zondag was het de verjaardag van Eleni (een meisje uit Griekenland). We werden allemaal uitgenodigd om taart (een soort tiramisu met chocolade) en Griekse wijn te drinken.

Deze week mocht ik op stage. Ik loop stage in een klein schooltje waar enkel groep 1 tot en met 4 te vinden zijn. Het is een super gezellig schooltje. De leerkrachten waren heel vriendelijk en geïnteresseerd in ons. Het was zeer boeiend om lessen mee te volgen in groep 3. Zo ontdekte ik dat ze kwadraatbeelden niet gebruiken, maar werken met het rekenrek/abacus (ik moest toch wel eventjes aan mevrouw Tonesi en haar latje denken).
Ik begeleidde ook een leesgroepje. Het was leuk om te zien hoe goed de kinderen al kunnen lezen in vergelijking met onze stage eerste leerjaar in oktober. Ze gebruiken dezelfde methode als in België, namelijk Veilig Leren Lezen.
Vanaf volgende week mag ik waarschijnlijk al les geven.

Morgen hebben we weer les aan de Marnix Academie. Volgens het schema zullen de lessen handelen over "humanities" en over ons actie-onderzoek (jaja ik moet hier een actie-onderzoek uitvoeren).

Veel plezier en tot volgende week


Ilse x

2 opmerkingen:

Tom zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
Tom zei

Eindelijk je blog ontdekt!

En vertel eens, zijn die kezen nu zo anders (of beter ;-) ) dan de belgen?

Veel plezier nog!